fırtına dindiğinde yıldızların yol göstericiliği gibi elimden tutması. ılıman iklimlerde yetişen kardelenin heyecanını uyandırır bende bakışları. güneş tutulmasıdır ondan ayrı olmak gündüz vakti sahte karanlık. o . bukadar içime sinen baktığımda göğüm yerim olan o. dünyamdır artık benim. üzerinde bir benim birde onun yaşadığı dünyam.
başka bir dünyanın varlığını dahi sordulamadan yaşamak bu kara parçasında ya da su. sessizce bulunmayı beklemek derinliklerinde maviliklerin bulunmama ihtimali olmadan. isimler vermek yıldızlara beraber konuşmadan aynı anda martı çığlıklarıyla yarışmak koşerken tek beden olmuş halde yenileceğini bile bile
aşk, aşık olmak, bir olmak, yalnızlıktan münezzeh bir tek olmak benim zihnimde. o kadar paylaşmak ki paylaşılabilecek birşey olmadığından yeni şeyler yapmak birlikte. çamura el basıp milyon dakika sonra geri gelmek şahesere ve kimin el bastığını unutup aaa benim elim demek yek zaman içinde
mecnun böyle mi aşıktı acaba leyla ya. ya da ben yeni bir aşk hikayesimi yazmak istiyorum. sadece elma kurtlarının okuyabileceği
Ben en çok konuşmadan yıldızlara isim vermeyi sevdim :))
YanıtlaSildaha güzelllerini yaparsın umarım
Silyaparsın yaparım yaparlar...